w czasie przemówienia
solony śledź ożył
opływa okiem
ruchomy bok wody
sól go wyraźnie
porusza w tej mowie
nieprawdopodobnie słono
płaci za olbrzymie
oczka wyobraźni
trzykrotnym przesoleniem
tej samej ilości
można chwilami zobaczyć
jak otwiera swój pysk
i prosi o mniejszą
zwięzłość między sodkiem
a chlorem lecz nikt go
już poważnie nie bierze
bez potrójnego kryształu
ogon tylko w kącie trójkąta
liczby powietrza i wody
ni to stoi żona lota
ta uśmiecha się uciekająco
do złapanego śledzia
ale uśmiech przez bryłę
nie dobija do płetw
TEORIA ZBIORÓW UPORZĄDKOWANYCH
od stuleci namawiamy
kingę by rzuciła wreszcie
ten grzebień w miejsce
inne
ale ona tak się zaczesała
że nie widzi gdzie się ma
przedzielić
