Oda XV. Do Najświętszej Maryi Panny. Gdy głodem, wojną i niepogodami Nieba Polska była trapiona
| ←Oda XIV. Ze świętego Kantyku Salomonowego | Oda XV. Do Najświętszej Maryi Panny. Gdy głodem, wojną i niepogodami Nieba Polska była trapiona Poezye ks. Macieja Kazimierza Sarbiewskiego Księga druga Maciej Kazimierz Sarbiewski |
Oda XVI. Do Sławy, aby głosiła czyny Władysława, królewicza polskiego i szwedzkiego→ | |
| Przekład: Ludwik Kondratowicz. |
Do Najświętszej Maryi Panny.
Gdy głodem, wojną i niepogodami Nieba Polska
była trapiona.
| Aurei Regina Maria coeli. |
Pani złotego Nieba, Maryo!
Spojrz, gdzie nad Bohem Słowiany żyją,
Spuść się na chmurze z promienną głową
W stronę Lechową.
Weź z Sobą święte Pacholę Twoje,
I złoto-piórych Aniołów roje;
Niech Zdrowie, Pokój spuszczą się razem
Za Twym rozkazem.
