Oda VI. Do Kw. Delliusza, — nie przykładami narodu, lecz rozumem życie nasze kierować winniśmy
| ←Oda V. Pochwała miasta Gdańska. — Przypomina zwycięstwo Gdańszczan nad Teutonami i wychwala ich wierność ku Polsce | Oda VI. Do Kw. Delliusza, — nie przykładami narodu, lecz rozumem życie nasze kierować winniśmy Poezye ks. Macieja Kazimierza Sarbiewskiego Księga czwarta Maciej Kazimierz Sarbiewski |
Oda VII. Do Zygmunta Leta, — zaleca milczenie i unikanie chwały→ | |
| Przekład: Ludwik Kondratowicz. |
Do Kw. Delliusza, — nie przykładami narodu, lecz
rozumem życie nasze kierować winniśmy.
| Delli, si populo duce Vitae degenerem carpimus orbitam, Erramus... |
O Delliuszu! gdy nas chętka mami
Kierować życie gminnymi szlakami,
Sromotnie błądzim, — bo tu cnota zdala,
Ona się w tłoku ulicznym nie wala
Im częstszym droga wydeptana śladem,
Tem rzadziej z cnoty spotkać się przykładem;
Bo zwykle błędni, chodząc za błędnemi,
Bite gościńce torują po ziemi.
Gmin nierozumny trafunkiem się rządzi,
Sam siebie nie zna i drogi, co błądzi,
On nie ma celu, on chodzi dokoła,
Bo inni chodzą, bo go motłoch woła,
Bo ścieżkę widzi, — gdzież tu myśli czyje?
Kto własnem sercem, własnem życiem żyje?
Ślepy ślepego po bezdrożu wiedzie,
Ciemna czereda przodkuje czeredzie.
Helikon święty i Parnas z wawrzynem
Wyniósł me drogi wysoko nad gminem,
Z tej wysokości naokoło widne
Błędy człowiecze i klęski ohydne.
Patrząc ze wzgórza na nizkie wybrzeże,
Niebezpieczeństwo dalej się postrzeże,
Gdy szkoły innych zdala widzieć mogę,
Biorę dla siebie zbawienną przestrogę.
