O jaskółce
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | O jaskółce |
| Rozdział | Bajka o jaskółce i ptaszkach |
| Pochodzenie | Biernata z Lublina Ezop |
| Redaktor | Ignacy Chrzanowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1910 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Tłumacz | Anonimowy |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  |
| Indeks stron | |
Gdy najpierwej len poczynann siać, jaskółka radziła ptakom, aby nasieniu przeszkodzili, powiadając, iż z niego sidla miały być; oni się z niej naśmiewali, zowiąc ją szalonym prorokiem. Gdy potym len wyrósł
i zazieleniał się, zasię im radziła ziele wyrwać: takież się z tego śmiali. A gdy się już dostawał len, także radziła popsować wszystek a wykorzenić. Gdy zatym jej rady nie chcieli słuchać, ona, opuściwszy wszystkie ptaki z ludżmi towarzystwo przyjęła, a z nimi mieszkając, wolna jest, a na insze ptaki ze lnu sieci bywają i sidła.
Wiele tych, którzy, sobie radzić nie umiejąc, cudzej rady nie chcą słuchać, aż, gdy kłopot przyjdzie albo szkoda, toż dopiero mądrymi bywają, żałując swej niedbałości ledajako. Lepiej zawczasu mądrości nabywać, niżeli kiedy niewola, bo po szkodzie późna mądrość przychodzi.
