O świerczu z mrówką
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | O świerczu z mrówką |
| Rozdział | Bajka o koniku polnym i mrówce |
| Pochodzenie | Biernata z Lublina Ezop |
| Redaktor | Ignacy Chrzanowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1910 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Tłumacz | Anonimowy |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  |
| Indeks stron | |
2. O świerczu z mrówką.
Gdy się przybliżała zima, mrówka za pogody zbierała sobie żyto do gniazda ku pożywieniu. Świercz,
to bacząc, przyszedł do niej, prosząc jej o jedno ziarno. Rzekła mrówka: „A czemu też ty sobie lecie nie zbierasz, czembyś zimie był żyw?“ On odpowiedział, iż „ja przez całe lato muszę śpiewać.” Na to mrówka, śmiejąc
się, rzekła: „Słusznie tedy zimie mrzesz głód, bo lecie
nie nie robisz“.
Przez zimę starość sobie rozumiej, a przez lato —
młodość; trzeba się z młodu opatrzyć, czymby chciał
na starość żyw być.
Fabuły Ezopowe
