Przejdź do zawartości

O świerczu z mrówką

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł O świerczu z mrówką
Rozdział Bajka o koniku polnym i mrówce
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Anonimowy
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

2. O świerczu z mrówką.

Gdy się przybliżała zima, mrówka za pogody zbierała sobie żyto do gniazda ku pożywieniu. Świercz, to bacząc, przyszedł do niej, prosząc jej o jedno ziarno. Rzekła mrówka: „A czemu też ty sobie lecie nie zbierasz, czembyś zimie był żyw?“ On odpowiedział, iż „ja przez całe lato muszę śpiewać.” Na to mrówka, śmiejąc się, rzekła: „Słusznie tedy zimie mrzesz głód, bo lecie nie nie robisz“.
Przez zimę starość sobie rozumiej, a przez lato — młodość; trzeba się z młodu opatrzyć, czymby chciał na starość żyw być.

Fabuły Ezopowe


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ezop.