Niewieścia żałoba tylko u pogrzebu

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Niewieścia żałoba tylko u pogrzebu
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron
›››

136. Niewieścia żałoba tylko u pogrzebu.

 Jedna pani męża miała
A przednie go miłowała;
Który nagle się rozbolał,
A tak żywota dokonał.
 Więc, gdy było przy pogrzebie,        5
Nie lutując sama siebie,
Żałobliwie narzekała,
Za nim się w grób wrzucić chciała:
 „Któż mię będzie opatrował,
„O moje rzeczy się pracował?        10
„Bieda mnie, nędznej sierocie,
„Ostawszy w takim kłopocie“!
 Owa jeden k niej przystąpił,
Aby ją w smutku pocieszył,
Rzekąc: „Miła pani, nie chciej płakać!        15
„Możeć Bóg takowegoż dać.

 „A by to Pan Bóg dać raczył,
„Iżbych ja twoim mężem był,
„Dobrzeby się u mnie miała,
„Troskiby tej zapomniała”.        20
 Ona rzekła: „Źleś udziałał:
„Czemuś dawniej nie powiedział?
„Jużemci inemu ślubiła,
„Pókim jeszcze w domu była“.
 Krótkoć niewiasta żałuje,        25
Chociać się tak okazuje,
A wtenczas, gdy mąż umiera,
Sobie innego wybiera.









 Por. Abstemius 14 De muliere, virum morientem flente, et patre, cam cousolante. — Rej Figl. Jako żona na pogrzebie omdlała. — FP 144 O niewieście, co męża żałowała. — Jakubowski 107 Młoda wdowa (L VI, 21 La jeune veuve).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Niewieścia_żałoba_tylko_u_pogrzebu&oldid=3190603”