Kożdy ma swe rupie

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Kożdy ma swe rupie
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[325]

137. Kożdy ma swe rupie.

Źwierzęta się zeszły były,
O swych niedostatkach skarżyły,
A osieł tego żałował,
Iż k swej głowie rogów nie miał;
Więc też małpa wystąpiła, 5
Tę żałobę położyła:
„I mnieć krzywdę udziałano,
„Gdy mi ogona nie dano“,
Ale je kret upomionął:
„Bądź tego wdzięczem, co kto wziął! 10
„Otociem się prozno starać,
„Czego komu Bóg nie chciał dać.
„Otoć ja też oczu nie mam,

„Ale tej rzeczy mało dbam,
„Gdyżem nie sam jedno taki, 15
„Którzy mają niedostatki“.
Nic ci ciężkiego nie będzie,
Kiedyć jedno na myśl przyjdzie,
Iż kożdy, kto się urodzi,
Wżdy ma nieco, co mu szkodzi. 20

[326] Abstemius 18 De asino, simia et talpa. — FE (113) O małpie z osłem i kretem. — Błażewski 52 Cudza szkoda — ludzi śmiech. Osieł, małpa, kret. — Kniaźnin I, 7 Osieł, małpa i kret. — Morawski (127) Osieł, małpa i kret.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.