Nie żądaj złego nikomu, by cię samego nie potkało

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Nie żądaj złego nikomu, by cię samego nie potkało
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

51. Nie żądaj złego nikomu, by cię samego nie potkało.

Ptasznik, niegdy w lesie chodząc,
Ptaki rozmaite łowiąc,
Za cietrzewiem wzgórę patrzał,
By mu sidło na szyję wdział.
Tak szedł, wyciągnąwszy szyję;        5
Nie bacząc nadeptał żmiję,
Która go tam ukąsiła,
Wszytek swój jad weń wpuściła.
Widząc, iże już umrzeć miał,
Sam na sie tako narzekał:        10
„Jakom ja barzo głupi był,
„Iżem tego nie opatrzył!
„Gdym na inego sidło kladł,
„Samem w cięższe sidło upadł;
„A gdy śmierci cudzej żądam,        15
„Tako nędznie sam umieram“.
Toć jest pomsta sprawiedliwa,
Która nad zdradnemi bywa,
Iż sami w ten dół wpadają,
Który na ine kopają.       20









Rimicius: D (174) De aucupe. [H 171 Ἰξευτὴς ϰαὶ ἀσπίς]. C (172) Ptačnijk, klerẏž na lep lapá, a gesstěrka. — FE (25) O ptaśmku z grzywaczem; (59) O ptaszniku z jaszczurką.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.