Łżowi potym nie wierzą

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Łżowi potym nie wierzą
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór
Indeks stron

›››

[234]

52. Łżowi potym nie wierzą.

 Dziecię, gdy owce pasało,
Często na wilka wołało;
Tym sobie krotochwiliło,
Chocia i wilka nie było.
 I ludzie, którzy orali.        5
Zawżdy się k niemu zbiegali;
Aż jego leż pobaczyli,
Potym mu więcej nie wierzyli.
 Owa wilk prawie przybieżał
A owce w stadzie pokąsał:        10
Pasterz, chocia barze wołał.
Żadny z sąsiad o to nie dbał.
 Kogociem we łży poznają.
Nie barzo oń wszyscy dbają
I, chociaby prawdę mówił,        15
Nie kożdy mu będzie wierzył.

[234]  Rimicius: D (175) De puero, oves pascente. [H 353 Παἳς ψεύστης]. St (251) De puero, oves pascente. — FE (25) O owczarzu z oraczami.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.