Przejdź do zawartości

Niżowiec

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Tomasz Padurra
Tytuł Niżowiec
Pochodzenie Z obcego Parnasu
Wydawca Księgarnia A. Gruszeckiego
Data wyd. 1886
Druk Bracia Jeżyńscy
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Stanisław Budziński
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cała antologia
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
NIŻOWIEC.



Skryj się gniazdo w chmury dal:
Noc ponura milszą mnie,
Wzniesie nad głąb wrzących fal
Dziecię puszczy skrzydła swe.

Niechaj w puchu stęka tchórz!
Ja z fajami wolę grać;
Gdy wąs skręcę, to śród burz
Chyżéj będę turka gnać.

Daléj czajko! żwawo wierć
Szczytem piany morską toń;
Ja wydzwonię wrogom śmierć,
Ostry bułat wziąwszy w dłoń.


Amuracie dmij się tam!
Nie zabije mię twój gniew,
Niepierwszyzna z carskich bram
Odszczepieńców toczyć krew.

Wszak się nie zląkł żartki Lach
Śród seraju twoich wart;
Miękką duszę oblał strach;
Lecz stalowy mojéj hart.

Nuże dzieci pod kul grad!
Daléj ptaki ostrych zim,
Żeby z łupu skrzydeł padł
Na Carogród ze krwią dym.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Tomasz Padurra i tłumacza: Stanisław Budziński.