Neque simile neque par

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Giordano Bruno
Tytuł	Neque simile neque par
Pochodzenie	Wyjątki z »Bohatyrskich szałów« ze zbioru Po drodze
Wydawca	G. Gebethner i Sp.
Data wyd.	1909
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków, Warszawa
Tłumacz	Przecław Smolik
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

8.

NEQUE SIMILE NEQUE PAR.

Promieniem słońca zapala Feniks ten żar,
co mu wciąż trawi ziemski ciała byt;
lecz tenże blask, co nieba wzmaga świt,
widziany z ziemi, jest jak siność par.

Jak gdyby przygasł w szkle zwierciadła czar,
we mgle i dymie złoty skrył się wid;
bowiem ów ogień, chwały śmierci syt,
wystrzela w zwyż, skąd słońca spływa dar.

Podobnie dusza, która ogniem płonie, —
Sztuka jej ogniem i miłości cud, —
wciąż się w nim spala i blask w niebo śle.

Po stu zawodach umęczona wie,
że jej wysiłki twórcze pasmem złud,
a słowa, jak płomienie, wciąż dym chłonie;

miast śpiewać chwałę — nieraz dźwięki słów,
choć się napróżno dumą uskrzydlają,
jak opar ziemski, dym lub obłok ów,
boskie uczucia marnie poniżają.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Giordano Bruno i tłumacza: Przecław Smolik.