Najnowsza kuchnia/Cielęcina/Pieczeń cielęca zwyczajna
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Najnowsza kuchnia |
| Rozdział | Cielęcina |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1903 |
| Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały rozdział Cały tekst |
| Indeks stron | |
1. Pieczeń cielęca zwyczajna. Ładną ćwiartkę białej cielęciny wymyć należycie w zimnej wodzie, dobrze nasolić i tak pozostawić przez godzinę lub dłużej. Następnie ją ułożyć na brytwannie, włożyć na wierzch spory kawał masła i odrazu wstawić do średnio gorącego pieca; gdy się masło wysmaży, podlać wodą i w czasie pieczenia często ją polewać sosem. Na samem wydaniu posypać tartą bułeczką, dołożyć masła, którem, gdy się zrumieni, polać pieczeń. Jeżeli w kuchni znajduje się rożen, to trzeba cielęcinę po nasoleniu włożyć na rożen, a rozpaliwszy mocny ogień, zwolna, jednostajnie obracać, polewając ją ciągle masłem. Po zdjęciu z rożna, obsypać pieczeń bułeczką, polać gorącem masłem i wstawić na chwilę do pieca. Chudą cielęcinę można przed upieczeniem naszpikować słoninką, co zbyteczne, gdy mięso tłuste. Pieczeń cielęcą podaje się z rozmaitymi dodatkami, mogą być kartofle tarte, krokiety, kartofle smażone, różne jarzyny, sałata zielona lub z czerwonej kapusty, mizerya lub ogórki.
