Msza św. druga

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	anonimowy
Tytuł	Msza św. druga
Pochodzenie	Kantyczki czyli Zbiór najpiękniejszych kolęd i pastorałek
Wydawca	Józef Cebulski ; Wydawnictwo Książek do Nabożeństwa i Skład Dewocjonalij
Data wyd.	1943
Druk	Drukarnia „Ars-Sacra“
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Msza św. druga.

Melodia jak „Anioł Pasterzom mówił”.

Na Introit. Bogu dziękczynne głosy, wznośmy dziś pod niebiosy, że nam dał na świat Syna swojego, w Bóstwie Jemu równego, Boga prawdziwego.
Choć równy Ojcu w Bóstwie, rodzi się dziś w ubóstwie, pałac ma kącik lichej stajenki, za tron ręce Panienki, a służy wół i osioł.
O tajemnico święta! Rozumem niepojęta, żeby Bóg tak nie pomniał o sobie, dał się położyć w żłobie, na garści barłogu.
Lecz wiemy dobrze z wiary, Twoje Boże zamiary, przyjąłeś za nas grzesznych karanie, przyjm i podziękowanie od ludu Twojego.

Na Gloria. Z Aniołami śpiewajmy, bez końca powtarzajmy: Chwała bądź Bogu na wysokości, a ludziom na niskości, pokój pożądany!
Ojcze przedwiecznej chwały! Niech Ci śpiewa świat cały. Chwała bądź itd.
[9] Żeś nam dziś jedynego, zesłał Syna swojego. Chwała bądź itd.

Na Graduał. (Śpiewa się kolędę).
Wierzę w Boga jedynego, Ojca Wszechmogącego, który dał wszystkim rzeczom istnienie, przez słowa wymówienie: „Stań się!” i stało się.
Wierzę i w Syna Jego, Ojcu współistotnego. Ten z Ducha najświętszego wcielony, dla nas jest narodzony, z Maryi Dziewicy.

Na Offertorium. (Śpiewa się kolędę).

Na Sanctus. Bezustannymi głosy, wyśpiewujmy w niebiosy: Święty Bóg, święty, święty w istności, w dziełach swej wszechmocności, Pan zastępów, mocy.
Pełne są Jego chwały, niebo, ziemia, świat cały. Majestat niczym nieogarniony, rozumem niezgłębiony, myślą niepojęty.

Po Podniesieniu. Cześć Ci Boską dajemy, o Jezu, i wierzymy, żeś tu jest w chleba, wina osobie, ten sam, coś leżał w żłobie, dla nas narodzony.
[10] A pamiątkę Twej męki, niosąc za okup dzięki, obchodzim, w tej największej ofierze, która ważność swą bierze, z ofiary krzyżowej.

Na Agnus Dei. O Baranku bez winy, Synu Boga jedyny, co gładzisz grzechy świata wszystkiego, wzruszony nędzą jego, zlituj się nad nami!
Baranku Boże żywy, pokarmie dusz prawdziwy, co się nam na pożywienie dajesz, i posiłkiem się stajesz, daj nam żywot wieczny.

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).