Mohikanowie paryscy/Tom XVIII/Rozdział XIV
| <<< Dane tekstu | |
| Autor | |
| Tytuł | Mohikanowie paryscy |
| Podtytuł | Powieść w ośmnastu tomach |
| Wydawca | J. Czaiński |
| Data wyd. | 1903 |
| Druk | J. Czaiński |
| Miejsce wyd. | Gródek |
| Tłumacz | anonimowy |
| Tytuł orygin. | Les Mohicans de Paris |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tom XVII Cały tekst |
| Indeks stron | |
XIV.
Sens moralny.
31 lipca 1830 roku książę Orleański, mianowany zawiadowcą królestwa, kazał przywołać Salvatora, jednego z tych, którzy z Joubertem, Godefroy, Cavaignaciem, Bastidem, Thomasem, Guinardem i dwudziestoma innymi, po stoczonej bitwie w dniu 29-tym lipca, wywiesili trójkolorową chorągiew w Tuilleries.
— Jeżeli wola narodu wyniesie mnie na tron, powiedział książę Orleański, czy sądzisz pan, że republikanie zjednoczą się ze mną?
— Z pewnością nie, odrzekł Salvator w imieniu swych towarzyszy.
— Cóż tedy poczną?
— To co wasza wysokość poczynałeś razem z nami: będą spiskować.
— To upór: powiedział przyszły król!
— To wytrwałość! odrzekł Salvator kłaniając się
Koniec tomu ośmnastego i ostatniego.
