Miedźwiedź co wsiadł na konika

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Mikołaj Rej
Tytuł Miedźwiedź co wsiadł na konika
Pochodzenie „Figliki“
wydanie z r. 1574
Wydawca Wiktor Wittyg
Data wyd. reprint 1905
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
 

Miedźwiedź co wſiadł ná koniká.

MIedźwiedź w łowiech s przełáie, wypadł prętko z láſá
Wſpiął ſie ná koń iednemu, áż iuż bliſko páſá.
A ten ſzkápie przez głowe, poſtoy pánie Miká,
Rádſzey ſobie wſiądź w ſiodło, ſkáżiſz mi koniká.
Nie dawnom go obieździł, á młody konicżek,
Jeſzcże dwoygá nie nośi głupi miłoſnicżek.
A ten dunął do láſá, drudzy go łowili,
A onego s ſzeliny ledwe wywabili.



 

Miedźwiedź co wsiadł na konika.

MIedźwiedź w łowiech s przełaie, wypadł prętko z lasa
Wspiął sie na koń iednemu, aż iuż blisko pasa.
A ten szkapie przez głowe, postoy panie Mika,
Radszey sobie wsiądź w siodło, skażisz mi konika.
Nie dawnom go obieździł, a młody koniczek,
Jeszcze dwoyga nie nosi głupi miłosniczek.
A ten dunął do lasa, drudzy go łowili,
A onego s szeliny ledwe wywabili.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.