Tłuc, niszczyć przez uderzenie, rzucenie a. nacisk, bić, rozbijać na kawałki, rozgniatać:
t. szybę, talerz, kieliszek,
t. orzech; uderzać w co w celu rozbicia, zniszczenia:
t. mury taranem,
t. piersi rękami; rozbijać, rozdrabniać za pomocą ponawianych uderzeń:
t. orzechy, migdały, pieprz w moździerzu; otłukiwać:
t. len, konopie; wstrząsać gwałtownie, miotać: zły duch, wielka choroba go
t-cze, niech cię choroba
t-cze! = przekleństwo; ki djabeł
t-cze cię po nocy? = prowadzi; stukać, pukać, kołatać:
t. we drzwi, w okno;
t. ś., rozbijać ś. na kawałki; bić ś. z kim, walczyć jeden przeciwko drugiemu, walić ś. nawzajem; włóczyć ś., wałęsać ś., chodzić z miejsca na miejsce bez wyraźnego celu:
t-cze ś., jak Marek po piekle = chodzi z miejsca na miejsce niewiadomo po co;
t-cze ś. po nocach, po świecie, po niędostępnych drogach; o suce: uczuwać popęd płciowy; o kobiecie: pędzić życie niemoralne.
Strona w Wikisłowniku
