M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Syrena

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Syrena, gr., w wierzeniach starożytnych Greków nimfa morska, pół kobiety, poł ryby, wabiąca uroczym śpiewem, aby poty m wciągnąć w otchłań morską; herb miasta Warszawy z wyobrażeniem tej nimfy, uzbrojonej w miecz i tarczę (fig.); przen., kobieta zalotna, wabiąca wdziękami, czarodziejka bez serca, wiodąca na pokusę; instrument do mierzenia drgań głosu; przyrząd sygnałowy tubowy na wybrzeżach i okrętach, o głosie tak silnym, że słychać go na 8 mil morskich; zwierzę ssące zaginione z rzędu tejże nazwy, krowa morska Stellera (fig.).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.