M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Strzała

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne S – wykaz haseł
S – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Strzała, pocisk, wyrzucony z łuku, z kuszy, z procy, złożony z ostrza, czyli żeleźca (bełtu) i pałeczki drewnianej (brzechwy) (fig.); odnoga rzeki; roślina z rodziny różowatych; pień drzewa od korzeni do miejsca, z którego rozchodzą ś. gałęzie; gwiazdozbiór na niebie północnym; największa wewnętrzna wysokość sklepienia; wysoki, ostrogranny dach, nakrywający wieże w budynkach gotyckich; w matem., część promienia prostopadłego do cięciwy, zawarta między cięciwą a łukiem; pobiec, polecieć s-ą = bardzo szybko.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.