Siekiera, narzędzie stalowe do rąbania, ostrze u nasady węższe, osadzone na krótkim toporzysku, mały topór; spadła mu
s. z toporzyska w rzekę = doznał niepowodzenia; powietrze ciężkie, choć
s-ę powiesić = złe powietrze, zaduch; zła
s. nigdy nie zginie = złego nikt nie chce brać; najgorsza
s. u kowala = wytwórca nie ma nigdy własnego wyrobu dla siebie, do swojego użytku; jak
s-ą wyrąbał = jasno wyłożył; od
s-y = niezręczny, niezgrabny, ciężki; bieda, choć
s-ą rąbać = wielki niedostatek;
s. utonęła = wieść przepadła o czym, zginęło, jak kamień w wodę; wydrzeć komu
s-ę z ręki = rozbroić go;
przen., cyfra siedem, siódemka.
Strona w Wikisłowniku
