Siekiera, narzędzie stalowe do rąbania, ostrze u nasady węższe, osadzone na krótkim toporzysku, mały topór; spadła mu s. z toporzyska w rzekę = doznał niepowodzenia; powietrze ciężkie, choć s-ę powiesić = złe powietrze, zaduch; zła s. nigdy nie zginie = złego nikt nie chce brać; najgorsza s. u kowala = wytwórca nie ma nigdy własnego wyrobu dla siebie, do swojego użytku; jak s-ą wyrąbał = jasno wyłożył; od s-y = niezręczny, niezgrabny, ciężki; bieda, choć s-ą rąbać = wielki niedostatek; s. utonęła = wieść przepadła o czym, zginęło, jak kamień w wodę; wydrzeć komu s-ę z ręki = rozbroić go; przen., cyfra siedem, siódemka.
Siekierka, mała siekiera; pomieniał ś. stryjek, s-ę na kijek = mówi ś. o niekorzystnej zamianie; siódemka, cyfra siedem; dwie s-i = 77 lat życia.
Siekierne (-ego), opłata za wyrąb drzewa w lesie.
Siekiernica, roślina z rodziny motylkowatych.
Siekiernik, kowal, wyrabiający siekiery; żołnierz, uzbrojony w siekierę, halabardnik, topornik; rodzaj tasaka, używanego w aptekach.
Siekieromłot, narzędzie, służące za siekierę i młot zarazem.
Siekierowaty, podobny kształtem do siekiery.
Siekierzyński, żart., ostatni z S-ich = ostatni pieniądz, ostatnia karta świętna i t. p.
Siekierzysko, rękojeść siekiery, toporzysko.
Sieklin, roślina z rodziny kosaćcowatych.
Sielanka, rodzaj utworu poetycznego, przedstawiającego na tle pogodnej natury życie ludzi prostych, szczerych i szczęśliwych i mającego za treść najczęściej uczucie miłosne, idylla, bukolika, skotopaska, pastorałka; przen., scena z życia o charakterze sielskim, o nastroju sielankowym.
Sielankarstwo, Sielankopisarstwo, pisanie sielanek, twórczość sielankopisarza.
Sielankarz, poeta, piszący sielanki, sielankopisarz; miłośnik sielanek.
Sielankopisarka, forma żeńs. od Sielankopisarz.
Sielankopisarz, Sielankarz, autor sielanek.
Sielankować, bawić ś. w sielankę, żyć na wsi, z naturą, zdala od cywilizacji i gwaru miejskiego.
Sielankowość, nastrój sielankowy.
Sielankowy, odnoszący ś. do sielanki, idylliczny.
Sielawa, ryba brzuchopłetwa, łososiowata (f.).
Sielawka, mała sielawa.
Sielski, wiejski, wioskowy, wieśniaczy, pasterski; sielankowy, idylliczny.
Siemieniasty, Siemienisty, Siemieniaty, podobny do siemienia, obfitujący w siemię; pstry.
Siemieniec, polewka z tartych nasion konopi z mlekiem; zupa a. breja rzadka.
Siemienny, odnoszący ś. do siemienia, nasienny; główka s-a = nasiennik; plemienny, rodowy, rodzinny.
Siemię, nasienie, ziarno nasienne; owoc konopi, lnu.
Siemionka, drobne siemię, drobne ziarno.
Sienga, ryba jadalna, żyjąca w morzu Północnym i zachodniej części Bałtyckiego, skornik (fig.).
Sieniowy, odnoszący ś. do sieni, sienny.
