M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Igła

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Michał Arct
Tytuł	M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	1916
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	I – wykaz haseł I – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[452]

 Igła, cienkie szpiczaste narzędzie stalowe do szycia; jak z i-y = nowiutki, świeżutki; cygańska i. = igła długa do szycia worów; przen., szycie (pracownica i-y = szwaczka); szczyt, iglica, szpic; liść tęgi szydłowaty na drzewie żywicznym, szpilka; w fiz., i. magnesowa = strzałka magnesowa, podparta tak, że się może dowolnie obracać po płaszczyźnie poziomej (i. zboczeń) (fig.) albo pionowej (i. nachyleń); sztyft w strzelbie uderzający w nabój.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.