Łaska, przychylność, łaskawość w uczuciach i czynach okazywana przez wyższego niższemu z własnego popędu;
ł. Boska = pomoc, udzielona przez Boga człowiekowi dla uzyskania zbawienia;
ł. Boska, że nie złamał nogi = szczęście; miłosierdzie, wspaniałomyślność, pobłażanie winom; podać ś. do
ł-i monarszej = o ułaskawienie; datek, dar, odznaczenie, udzielone przez wyższego niższemu (zaszczyty i łaski monarsze); przysługa, uprzejmość, grzeczność, wyświadczona z dobrej woli (zrób to z
ł-i swojej, jeśli
ł. = grzeczny sposób wyrażania prośby; dopraszam ś.
ł-i wielmożnego pana = pokorny sposób wyrażania prośby, zwłaszcza u ludu; dobra wola, uznanie (dajcie, co
ł. = ile chcecie); zdać ś. na czyjąś
ł-ę i niełaskę = poddać ś. jego wyrokowi, jego woli; wkraść ś. w czyje
ł-i = pochlebstwem co osiągnąć; chodzić po
ł-ce = po prośbie; z
ł-i = z własnej woli, bez przymusu, wedle własnego uznania (daję to z
ł-i); jak z
ł-i = niedbale, niechętnie, mało, skąpo (daje, pracuje, jak z
ł-i); z
ł-i na uciechę = bez żadnego powodu, wedle mojego widzimisię, bo mi ś. tak podoba; z czyjej
ł-i = z czyjego powodu, dzięki komu, z czyjej przyczyny (My, z
ł-i Bożej, król i t. d. = zwykła formuła, używana w tytułach panujących, zwłaszcza w dzisiejszych czasach); poeta z Bożej
ł-i = z urodzenia, z talentu.
Strona w Wikisłowniku
