Żart, coś zrobionego a. powiedzianego dowcipnie dla rozśmieszenia, rozweselenia; dowcip uszczypliwy, szyderstwo; igraszka, swawola, zabawka;
ż-ów tak skąpo używać, jak soli = nie należy nadużywać żartów, bo ś. sprzykrzą; ze mną nie
ż-y = ze mną nie wolno żartować; to nie
ż-y! = to rzecz poważna, ważna, nie byle jaka, to nie przelewki; obraził ś. nie na
ż-y = naprawdę obraził ś.: wystroił ś. nie na
ż-y = wspaniała tualeta;
ż-y go ś. trzymają = lubi żartować, jest jowialny; dobry
ż. tynfa wart = zręczny żart jest zawsze mile widziany; niech ś. ciebie takie
ż-y nie trzymają = przestań żartować; nie do
ż-u mi = nie mam usposobienia do żartowania; z nim niema
ż-ów — nie żartuje, jest tęgi gracz, z nim nie przelewki; nie zna ś. na
ż-ach = obraża ś., gdy z niego żartują; wolne panu
ż-y = pan (t. j. możny pan) może sobie pozwolić na żarty;
ż-y sobie z kogo stroić = żartować, kpić, drwić sobie z kogo, naigrawać ś. z niego;
ż-em, na
ż. = żartując, udając, nie na serjo;
ż. na bok,
ż. na stronę, bez
ż-u = mówiąc serjo, poważnie, porzuciwszy żartowanie.
Strona w Wikisłowniku
