Kuchmistrz nowy/Szczawik majowy
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kuchmistrz nowy |
| Podtytuł | Kuchnia udzielna dla osób osłabionych w wieku podeszłym tudzież do zdrowia powracających |
| Data wyd. | 1837 |
| Druk | Drukarnia Dyecezalna |
| Miejsce wyd. | Wilno |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Szczawik majowy.
Zebrać świeżego szczawiu, przebrać po listku z trawy, wybrać z wody z naczynia obszernego na przetak, aby piasek opadł na dno, potem na obrus, żeby lepiej wodę wyciągnęło, usiekać na olchowej, lub dębowej stolnicy, nie pozwolić z niej ścieknąć sokowi, lecz razem do najczyściéj pobielonego rądla włożyć. Do garnca dwie łyżki dobrze miałko utłuczonej soli dodać, i razem gotować mieszając, aż do gęsta. Złożyć, potém do polewanego słoja, a gdy przestygnie wykroić płótno stosownie, maczać w świeży łój wołowy koło nerek, który był przecedzony ze skórkami pomarańczowemi razy kilka, takowem płótnem szczaw przykryć, potem na wierzch pęcherzem: postawić na lodzie, i tak mieć gotowy na każde zapotrzebowanie.
