Kuchmistrz nowy/Marmelada ze śliwek węgierek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kuchmistrz nowy |
| Podtytuł | Kuchnia udzielna dla osób osłabionych w wieku podeszłym tudzież do zdrowia powracających |
| Data wyd. | 1837 |
| Druk | Drukarnia Dyecezalna |
| Miejsce wyd. | Wilno |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Marmelada ze śliwek węgierek.
Wziąć śliwek dojrzałych, pokroić w połowie, pestki odrzucić, nałożyć pełno do rądla pobielanego, nic nie podlewając wody. Postawić na wolnym ogniu, gdy się ogrzeją, puszczą sok z siebie: potém należy natężyć ogień, aby się gotowały; czasem pomieszać, dodać bzowych jagód, jeżeli się podoba. Gdy się rozgotują, przetrzeć zupełnie na sicie rzadkim, gotować mięszając ciągle do gęsta, (aby nie przypalić), gdy to przestygnie, złożyć do kamiennego słoja polewanego, obwiązać papierem posmarowanym oliwą, a ten przykryć pęcherzem rozmoczonym. Utrzymywać na zimnie.
Takowa marmelada pożyteczna jest dla chorych do leguminek.
