Kucharka litewska (1913)/Baba z rożna (Baum-Kuchen) na święcone

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Wincenta Zawadzka
Tytuł Kucharka litewska
Wydawca Księgarnia Józefa Zawadzkiego
Data wyd. 1913
Druk Drukarnia Józefa Zawadzkiego
Miejsce wyd. Wilno
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
9. Baba z rożna (Baum-Kuchen) na święcone.
Proporcja: 2½ f. mąki pszennej, 2½ f. wymoczonego z soli (najlepiej świeżego) masła, 2½ f. cukru, 50 jaj, trochę skórki cytrynowej, trochę gorzkich migdałów lub kordymonji i szkl. słodkiej śmietanki.

Utrzeć masło na śmietanę, dodając po kilka żółtek, i dosypując po trochu mąki i cukru, aż wszystko się użyje. Skoro masa zbieleje przez ciągłe rozcieranie, wlać śmietankę, włożyć pachnące zaprawy, i jeszcze pół godziny ucierać, a nareszcie włożyć pianę z 50 białek, wymieszać ostrożnie i wstawić wyrobioną masę do naczynia z zimną wodą, aby piana nie opadła, nim się wszystka masa wypiecze.
Do tej baby trzeba mieć zrobiony wałek z lekkiego drzewa w kształcie piramidy, to jest szerszy u dołu, a węższy u góry, i wydrążony we środku tyle tylko, aby rożen mógł przejść przez niego. Ten wałek owinąć gęsto szpagatem, na wierzch papierem, przywiązać go u dołu i u góry, nasmarować masłem, i włożyć na rożen przytwierdzony na kominku, jak do pieczystego. Rozłożyć ogień dość duży w głębi kominka, nałożyć węgli rozpalonych pod rożen, postawić brytfannę i polewać ciastem ogrzaną dobrze formę, obracając rożen pomału, uważając, aby ciasto na wałku się rumieniło, i dolewając ciągle masy na zarumienione miejsce. Zbierać też łyżką ciasto spadające na brytfannę i oblewać niem wałek. Skoro cała masa się wypiecze, zarumienić babę naokoło po wierzchu, osypując drobnym cukrem, skoro ostygnie, zdjąć z rożna, odwijając sznurek, którego koniec powinien być zostawiony na ten cel u brzegu. Papier łatwo da się odłączyć od ciasta. Do upieczenia tej baby 3 osoby użyte być powinny; jedna do obracania rożna, a dwie do polewania ciasta.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wincenta Zawadzka.