Kiej będzie słońce, pogoda

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Kiej będzie słońce, pogoda
Podtytuł 333. z p. Bytomskiego.
Rozdział Pieśni miłosne b. żartobliwe
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

333.
z p. Bytomskiego.
 
\relative d' {
\set Staff.midiInstrument = "flute" 
\key g \major
\time 3/8
\autoBeamOff
g8 b b | \stemDown a16 [(b)] c4 | a8 e' d \stemNeutral | g,16 [a] b4 | b4 b8 | b b d
\break
c16 [a] g4 
\bar "[|:" 
g16 a b8 b | b16 b b8 b | e d4 | g,16 a b8 b 
\break
b8 d4 | c16 \stemDown a \stemNeutral a8 [g]
\bar ":|]"
s
}
\addlyrics {
Kiej bę -- dzie sło -- ńce, po -- go -- da,
pójdź -- że, Ja -- siu, do me -- go ogro -- da!
Na -- wą -- chasz się ziół -- ka pa -- chną -- ce -- go,
i na -- bę -- dziesz li -- czka ru -- mia -- ne_-_go.
}

Kiej będzie słońce, pogoda,
Pójdźże, Jasiu, do mego ogroda!
Nawąchasz się ziółka pachnącego,
I nabędziesz liczka rumianego.

Cóż mi po téj rumieności?
Kiej nie mam do cię wolności. —
Upadnijże matce do nóg,
Będziesz miał wolność, dalibóg.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.