Kama Sutra/O współżyciu małżeńskiem
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kama Sutra |
| Podtytuł | Prastare skrypty hindusów |
| Wydawca | „Księgopol“ |
| Data wyd. | 1933 |
| Druk | „Pol“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tytuł orygin. | कामसूत्र |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
|
O WSPÓŁŻYCIU MAŁŻEŃSKIEM
|
Niewiasta która męża swego miłuje, będzie cały tryb życia według jego życzeń układać, a to w ten sposób, jakoby mąż boską istotą był.
Za jego przyzwoleniem, cały ciężar domowych zarządzeń na swoje barki przejmie.
Bedzie dom cały w czystości utrzymywać, będzie poszczególne komnaty kwieciem różnorakiej woni i barwy ozdabiała i o połysk i gładkość podłogi troszczyć się będzie.
A gdy dom ten w otoczeniu kwitnących ogrodów stoi, gdzie wszystko cokolwiek trzeba, zawsze hodowane będzie, pilnie zważa by rano, w południe, w odwieczerz, wszystko do ofiar bóstwom przygotowane zostało.
Ponadto własną kapliczkę domowych bóstw urządzić musi.
Tak albowiem rzecze Gonardiya: „Nic serca pana domu z małżonką nie zwiąże tak silnie, jak ścisłe przestrzeganie wymienionych zasad“.
Rodzice, krewni, przyjaciela siostry i służba męża, stosownie do zasług szanowani będą.
W ogródku mech zasadzi zielone jarzyny, trzcinę cukrową, figi Anethum Sowa i Rantochymus pictorius. Ponadto różne odmiany kwiatów n. p. Trapa bispinosa, jaśmin, Gasminum grandiflorum, Tabernae montana coronaria, Nandyavarta, róże chińskie i inne. Na pachnących grzędach, Anthropon secoenantus i korzenie rośliny Antropon muricatus.
Ogród musi także w drzewa i ławki być zaopatrzony, w środku studnia lub fontanna z basenem.
Pani domu będzie się zawsze towarzystwa żebraczek wystrzegać, choćby to były nawet i buddystki, również będzie się trzymać zdala od nieobyczajnych kobiet, wędrownych artystek i czarownic.
Co do pokarmów, musi zdawać sobie sprawą i tego co mąż lubi i czego nie lubi, oraz co w jego rozumieniu dobre lub niedobre.
Skoro usłyszy jego kroki, winna powstać, gotowa uczynić natychmiast wszystko co rozkaże. Przedewszystkiem winna służebnicę przywołać aby mu nogi obmyła, jeżeli sama tego nie robi.
Wychodząc z nim, kładzie na siebie wszystkie ozdoby.
Bez jego zezwolenia nigdy nie przyjmuje gości ani zaproszeń w gościnę. Jeżeli ma chęć wziąć udział w jakiejś zabawie, musi wpierw zgodę męża uzyskać. Do snu będzie się po nim kładła, wstawać zaś wcześniej od niego i nigdy go ze snu nie ośmieli się obudzić.
Kuchnia winna być w cichym i odległym kącie, tak aby tam obcy ludzie przystępu nie mieli.
Jeżeli mąż źle się zachowuje, nie powinna mu robić ostrych wymówek gdyż to do nieporozumienia prowadzi.
Nigdy nie powinna używać obraźliwych wyrazów w stosunku do męża, tylko przy pomocy łagodnych słów wpłynąć na niego, lub użyć do tego perswazji przyjaciół.
Przedewsrystkiem musi strzec się kłótliwości. Gonardiya rzecze: „Niema nic bardziej nienawistnego mężczyźnie niż ta wada kobiety.“
Winna się strzedz niejasnych słów, opuszczania wzroku, mówienia półgłosem na stronie wystawania w bramie domu i przyglądania się przechodniom.
Nie powinna uganiać się po publicznej promenadzie, zatrzymywać się długo w ustronnych miejscach.
Na koniec, powinna swoje ciało, swoje zęby, włosy i wszystko co do niej należy, pieczołowicie pielęgnować i utrzymywać w schludnym porządku.
Kiedy ma pragnienie godzinę miłości z mężem przepędzić, niech się bogato ozdobi, naznosi wiele pięknych kwiatów i barwne suknie przywdzieje. Niechaj kosztowną woń szałwji i innych kadzideł po izbie rozniesie.
Lecz szaty jej powszednie, winny być niewyszukane bez wielu kwiatów i ozdób.
W określonych porach roku, kiedy poszczególne towary tanie i łatwe do zakupna są, niechaj się zatroszczy aby bambus, opał, skóry, żelażo, jak również olej i sól były zakupione.
Wonności, ofiary, lekarstwa, oraz inne zawsze przydatne drobiazgi również w stosownej porze niech nabędzie i w tajnym schowku ukryje.
Powyższe odnosi się także do nasion rzodkwi,
patatów, buraków, absyntu, drzewa sandałowego ogórków, czosnku i wszystkiego co się płodem ogrodu być mieni.
Niewiasta zamężna nie powinna opowiadać obcym w jakim stanie znajduje się majątek mężowski ani zwierzać się im z tajemnic, które mąż jej powierzył.
Zachowaniem się, znajomością sztuki przyrządzania potraw, gospodarnością i całym sposobem służenia swemu mężowi, winna kobiety wszystkich kast i sfer prześcigać.
Roczne wydatki, maja być według rocznych dochodów regulowane. Oliwa i cukier zaś przygotowane w domu.
Żona niech służbie zasługi wypłaca, nadzór nad uprawą pól, trzodami sprawuje, hodowla małp, papug i pawi niech będzie jej obowiązkiem. Wydatki i dochody dnia, niech przez jej ręce przechodzą; niech ona rozdaje służbie stare szaty, za dobre starania, lub robi z nich inny użytek.
Nie spuszcza z oczu naczyń, w których przygotowuje się wino, jak również tych, w których przechowuje ten napój. Czuwa nad zakupem i sprzedażą.
Przyjmuje, zawsze uprzejmie przyjaciół męża oraz jego krewnych i znajomych z wyszukaną gościnnością.
Dla służby jest uprzejma i podczas dni świątecznych wręcza jej upominki, jako też i przy dorocznych uroczystościach.
