Powyższe odnosi się także do nasion rzodkwi
patatów, buraków, absyntu, drzewa sandałowego ogórków, czosnku i wszystkiego co się płodem ogrodu być mieni.
Niewiasta zamężna nie powinna opowiadać obcym w jakim stanie znajduje się majątek mężowski ani zwierzać się im z tajemnic, które mąż jej powierzył.
Zachowaniem się, znajomością sztuki przyrządzania potraw, gospodarnością i całym sposobem służenia swemu mężowi, winna kobiety wszystkich kast i sfer prześcigać.
Roczne wydatki, maja być według rocznych dochodów regulowane. Oliwa i cukier zaś przygotowane w domu.
Żona niech służbie zasługi wypłaca, nadzór nad uprawą pól, trzodami sprawuje, hodowla małp, papug i pawi niech będzie jej obowiązkiem. Wydatki i dochody dnia, niech przez jej ręce przechodzą; niech ona rozdaje służbie stare szaty, za dobre starania, lub robi z nich inny użytek.
Nie spuszcza z oczu naczyń, w których przygotowuje się wino, jak również tych, w których przechowuje ten napój. Czuwa nad zakupem i sprzedażą.
Przyjmuje, zawsze uprzejmie przyjaciół męża oraz jego krewnych i znajomych z wyszukaną gościnnością.
Dla służby jest uprzejma i podczas dni świątecznych wręcza jej upominki, jako też i przy dorocznych uroczystościach.
