Kama Sutra/O kurtyzanach
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kama Sutra |
| Podtytuł | Prastare skrypty hindusów |
| Wydawca | „Księgopol“ |
| Data wyd. | 1933 |
| Druk | „Pol“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tytuł orygin. | कामसूत्र |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Dwa są powody dla których kurtyzany nawiązują stosunek z mężczyzną: żądza miłosnego użycia i zdobycie środków egzystencji.
Oddawanie się wskutek pociągu miłosnego jest akcją naturalną, oddawanie się spowodowane wyłącznie chęcią zysku, jest akcją przeciwną naturze miłości, wyrosłą jedynie na podłożu niedostatku lub chciwości.
Jednakże i w tym drugim przypadku kurtyzana powinna okazywać pozory uczucia gdyż mężczyźni cenią przedewszystkiem te kobiety, co do których mają przekonanie, iż są przez nie kochani.
Kurtyzana w każdym wypadku powinna dbać o to, aby jej zachowanie się miało jaknajwiecej pozorów zupełnej bezinteresowności.
W interesie własnej przyszłości niewolno jej wyciągać pieniędzy z kieszeni kochanka przy pierwszej lepszej błahej okazji.
Gdy nadejdą odpowiednie godziny, kurtyzana pięknie przyodziana i ozdobiona, winna stać lub siedzieć tuż przy bramie swego domu i obserwować tłum przechodniów.
Nie będzie narzucała się zbyt natrętnie powszechnej uwadze, lecz musi się dyskretnie starać o to, ażeby przez wszystkich mogła być mniejwięcej dokładnie widzianą, gdyż stanowi pewnego rodzaju towar, wystawiony na sprzedaż.
Posiadanie licznych i szerokich znajomości wśród ludzi, jest kardynalnym warunkiem jej zawodu. One ułatwiają bowiem wykorzystywanie niesnasek małżeńskich, rozrywanie stosunków bogatych mężczyzn z innemi kobietami i powiększanie dzięki temu grona własnych adoratorów.
Kurtyzana w pierwszym rzędzie dąży do zdobycia sobie takich znajomości, które zapewnią je, nietylko poprawę warunków materjalnych lecz dobre i niepogardliwe traktowanie, oraz opiekę przed ludźmi, z którymi dotychczas łączyły ją stosunki zawodowe, a którzy mogliby ją przez zazdrość lub zawiść skrzywdzić.
Do takich pożądanych znajomości należą:
Nie powinna pogardzać także i innemi osobami, które mogłyby okazać się pomocne przy jej przedsięwzięciach.
Do ludzi, z któremi kurtyzana ma kontakt tylko ze względów zarobkowych, należą:
Ponadto bądź z miłości bądź to dla dobrej opinji, kurtyzana starać się będzie trzymać blisko ludzi, którzy dzięki niepospolitym zaletom rozumu i charakteru posiadają szeroki rozgłos i popularność.
Do takich należą:
Tacy mężczyźni winni być wolni od zbytniej popędliwości w gniewie, hojni i zamiłowani w spokojnem rodzinnem współżyciu.
Muszą posiadać talenty towarzyskie, muszą zajmować się sportem, nie cierpieć na żadną chorobę lecz przeciwnie, muszą być doskonale zdrowi zarówno na ciele jak i na duszy i nie używać alkoholu.
Nie mogą być obarczeni kalectwem, muszą być silni fizycznie i niestrudzeni w miłosnych zapasach oraz mieć pogodne usposobienie, dostateczne środki materjalne i brak uczucia zazdrości.
Takie są przymioty, które czynią z mężczyzny ogólnie pożądanego przez kobiety kochanka.
Kobiety zaś muszą się odznaczać następującemi cechami charakteru:
Muszą u wszystkich ludzi, a u mężczyzn przedewszystkiem, cenić dobre przymioty, zwracając jednakże uwagę potrosze i na majątek.
Miłosne wyzwanie podejmują tylko w tych wypadkach, gdy ono istotnie z prawdziwej miłości wypływa, są prostolinijne, szczere, otwarte i uczucia swe lokują tylko u przedstawicieli tej klasy mężczyzn u której są one w cenie.
Muszą ustawicznie starać się o zdobycie doświadczenia i władzy, sztuki nie okazywania chciwości i obracania się w każdem towarzystwie.
Główne przymioty kobiet, mają być takie:
Kobieta, która się ceni, nie powinna śmiać się zbyt głośno i nieokrzesanie, nie może być złośliwa, popędliwa, nie powinna opowiadać grubjaństw ani idjotyzmów.
Musi wiedzieć co w danej okoliczności wypada albo nie wypada robić.
Przedewszystkiem powinna posiadać znajomość tajemnic Kamasutry i biegłość w tych wszystkich kunsztach o których ta księga uczy.
Brak któregokolwiek z tych przedmiotów poczytuje się jej za błąd trudny do wybaczenia.
Kurtyzany muszą wystrzegać się następujących mężczyzn:
Dawni autorowie podaję że kobiety z następujących przyczyn trzymają się jednego mężczyzny:
Vatsyayana natomiast mniema, że zasadniczym powodem jest tu żądza wzbogacenia się i pożądanie uciech miłosnych.
Kurtyzana nie powinna nigdy wydawać pieniędzy na kochanków, gdyż zysk pieniężny jest dla niej najważniejszym celem, z którego niewolno jej spuszczać oka.
Tylko w wypadku gdy zachodzą obawy zakłócenia spokoju w wykonywaniu procederu, może zaopatrzyć się w możliwie silnego kochanka i dalszych opiekunów.
Gdy kurtyzana otrzyma zaproszenie, nie powinna przyjąć je zbyt skwapliwie, lub spieszyć z wizytą natomiast na wymieniony termin, mężczyźni bowiem pogardzają niewiastą łatwą do zdobycia.
Natomiast winna posłać tam naprzód swego masażystę, śpiewaka, sztukmistrza albo inną osobę z grona tych, które ma do swego rozporządzenia. Jeżeli niema takich, winna wysłać tam przynajmniej szpiega, któryby jej doniósł o charakterze i usposobieniu człeka, który ją zaprosił. Szpieg również winien ją poinformować, czy zalotnik jest czysty, czy nieczysty, hojny czy skąpy oraz czy należy do kategorji mężczyzn których warto zdobywać.
Jeżeli zalotnik odpowiada stawianym wymogom, wówczas kurtyzana może nawiązać z nim stosunki.
Poczyna sobie w ten sposób, że wysyła do zalotnika tego samego szpiega lub Pithamarda, z propozycją aby zalotnik przybył do jej domu, gdzie właśnie odbędą się walki przepiórek lub podobne rozrywki.
Gdy zalotnik przekroczy próg jej domostwa, wręcza mu jako prezent jakiś przedmiot, któryby pobudził jego ciekawość lub podniecenie. Może mu dać także innego rodzaju upominek, w charakterze dowodu specjalnych względów, nadmieniając że go specjalnie dla niego zrobiła własnoręcznie.
Następnie zabawia go opowiadając długą historję, lub w inny sposób sprawiający mu widoczną przyjemność.
Kiedy zalotnik odchodzi do siebie, odprowadza go jedna z służebnic kurtyzany, umiejąca prowadzić zajmującą i wesołą rozmowę.
Często także przy pożegnaniu daje mu miły upominek.
Często odwiedza go również sama, lecz zawsze w towarzystwie Pithamarda.
Zachowały się następujące prastare wersety na ten temat:
„Kochanka który się jej przedstawił, kurtyzana częstuje mieszaniną z liści i owoców betelu, obdarza wieńcami, kwieciem i woniejącą szałwją. Popisuje się przed nim biegłością w wszystkich kunsztach i prowadzi długą rozmowę. Ofiaruje mu drobne upominki, zamienia się z nim na niektóre drobiazgi, wykazuje przytem jak wiele posiada do świadczenia w sprawach miłości.
Skoro już raz dojdzie między nimi do intymniejszego porozumienia, stara się aby jaknajdłużej być dla kochanka miłą i ponętną; przez małe prezenty, przez przyjemną rozmowę i przez nadawanie miłości coraz to innej, rozkoszniejszej, a zawsze nowej postaci.“
