Natomiast winna posłać tam naprzód swego masażystę, śpiewaka, sztukmistrza albo inną osobę z grona tych, które ma do swego rozporządzenia. Jeżeli niema takich, winna wysłać tam przynajmniej szpiega, któryby jej doniósł o charakterze i usposobieniu człeka, który ją zaprosił. Szpieg również winien ją poinformować, czy zalotnik jest czysty, czy nieczysty, hojny czy skąpy oraz czy należy do kategorji mężczyzn których warto zdobywać.
Jeżeli zalotnik odpowiada stawianym wymogom, wówczas kurtyzana może nawiązać z nim stosunki.
Poczyna sobie w ten sposób, że wysyła do zalotnika tego samego szpiega lub Pithamarda, z propozycją aby zalotnik przybył do jej domu, gdzie właśnie odbędą się walki przepiórek lub podobne rozrywki.
Gdy zalotnik przekroczy próg jej domostwa, wręcza mu jako prezent jakiś przedmiot, któryby pobudził jego ciekawość lub podniecenie. Może mu dać także innego rodzaju upominek, w charakterze dowodu specjalnych względów, nadmieniając że go specjalnie dla niego zrobiła własnoręcznie.
Następnie zabawia go opowiadając długą historję, lub w inny sposób sprawiający mu widoczną przyjemność.
Kiedy zalotnik odchodzi do siebie, odprowadza go jedna z służebnic kurtyzany, umiejąca prowadzić zajmującą i wesołą rozmowę.
Często także przy pożegnaniu daje mu miły upominek.
Strona:Vātsyāyana - Kama Sutra (1933).djvu/126
Ta strona została przepisana.
