Jak winszować?/Rozdział drugi/I

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Franciszek Mirandola
Tytuł Jak winszować?
Podtytuł Zbiór powinszowań imieninowych noworocznych i okolicznościowych
Rozdział Powinszowania na Nowy Rok
Wydawca Spółka Nakładowa Merkur
Data wyd. 1929
Miejsce wyd. Lwów — Poznań — Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
I.
RODZICOM.

Nowy Rok zabłysnął światu
Dzień życzeniom służy,
Żyj nam, Mamo, żyj nam Tato!
Żyjcie, jak najdłużej.


*

Powiem krótko, węzłowato,
Żyj nam długo, drogi Tato!
Mamie mówię ja to samo
Żyj nam długo, droga Mamo.


*

W Nowego Roku dzień tajemniczy,
Z szczerego serca córka Ci życzy,
A to co życzy śmiało wypowie,
Niechaj niezmiernie służy Ci zdrowie.
Niechaj w pokoju płyną Ci lata
I szczęście życie Twoje oplata!


*

Nowy Roczek do drzwi puka
Wiemy, czego on tu szuka,
„Dzieci!“ — mówi — cóż czekacie?
Powinszować idźcie Tacie!
W ręce Taty, w ręce Mamy,
Te życzenia więc składamy.
Niechaj dom Wasz w łasce Bożej
Dostatkami się pomnoży,
Niech się mnoży w dziesięcioro,
Niech wszystkiego będzie sporo!
Nie zaznajcie, jak to biedni
Troski o ten chleb powszedni,
Nie zaznajcie co zgryzota,
Miejcie zawsze dużo złota!
A wśród innych dni szczęśliwych,
Doczekajcie lat sędziwych,
W pełni szczęścia używajcie,
I dziateczki swe kochajcie!


*

Dziś gdy się nowa zaczyna era
I nową piszemy datę,
Chętka nas, dzieci, okrutna zbiera
Uściskać Mamę i Tatę.

Więc z tem pragnieniem tu przychodzimy,
Bez życzeń — to frazes pusty, —
By serca Wasze ogrzać wśród zimy
Małemi naszemi usty.

Zamiast słów mnóstwa, któreby miały
Gdzieś wśród obłoków zawisnąć,
Pozwólcie nam się, drodzy Rodzice,
Serdecznie dzisiaj uścisnąć!


*

Przemija czas.
Znów wszyscy wraz
Stajemy w drżeniu głębokiem,
Ażeby Matce
Naszej i Tatce
Winszować z Nowym Rokiem.
Fe zły był, szczezł!
Zapomnim łez.
Radości przyjdzie pora,
Nie walnie w dom
Nasz żaden grom,
Nie wezwie się doktora.

Za krokiem krok,
W radości rok
Do syta ten niech zleci,
Tego dziś wam
U jego bram
Winszują Wasze dzieci.


*

Z łzą radości w naszem oku
Do Was drodzy przychodzimy
I w tym dzisiaj Nowym Roku
Tego z serca Wam życzymy...
Zdrowie, czerstwość, szczęście samo,
Byście w życiu zawsze mieli
Drogi Tato, droga Mamo,
Bądźcie zawsze nam weseli.
A gdy znowu nowe lato
Swem przybyciem świat rozmili,
Znowu z serca, Mamo, Tato,
Będziem tego Wam życzyli.


*

Jak wesoło w tym dniu roku,
Droga Mamo, Tato miły!
Z łzą radości w Waszem oku —
Rok przeżyjcie pełni siły,

Gdy znów Nowy Rok nastanie
Świat nadzieją rozweseli,
W niebo wniosę me błaganie,
Byście radość, zdrowie mieli.


*

Z przepełnionem sercem
Do Was spieszę się,
Serdeczne życzenia
Dziś Wam złożyć chcę!
Niech Wam będzie rajem
Ten doczesny świat!
Nie zaznajcie w życiu
Zawodów ni zdrad.
Przeżyjcie szczęśliwie,
Choćby setki lat,
Niechaj Wam zakwitnie
Cudny szczęścia kwiat.
A kiedy nadejdzie
Już starości czas,
To wiele pociechy
Doczekajcie z nas!


*

Życzę w dzień nowego lata,
Aby w zdrowiu Mama, Tata,
Cały rok ze mną przeżyli
I weseli zawsze byli!

A na drugie nowe lato,
Podziękuję Bogu zato
I będę go znowu błagał,
Aby dalej Was wspomagał.


*

Ile chwil w tem nowem lecie,
Ile gwiazdek na błękicie,
Rodzicom szczęścia na świecie
Tyle życzy dziecię!


*

Przy Nowym Roku każdy się weseli,
Obyście i Wy nie znali goryczy,
Obyście zdrowie i dostatek mieli,
Tego Wam dziś wdzięczne dziecię Wasze życzy!


*

Nie mam nic oprócz serca — to Wam dziś oddaję.
W niem wszystkie moje skarby — niech za wszystko staje.


*

Kochana Mamo, Tato kochany!
W tym Nowym Roku syn przywiązany
Życzy Wam zdrowia, szczęścia bez zmiany.


*

Zniknął rok stary, już przepadł na wieki,
Jak wody kropla, co wpada do rzeki,
Jako liść zwiędły, którym wiatr wiruje,
Jak nić pajęcza, którą dziecię psuje.
A tuż poza nami widać grób głęboki,
W nim olbrzym w trumnę złożony spoczywa,
Czemuż żałosnej nikt pieśni nie śpiewa,
Ani obfite łez leje potoki?
Bo obok trumny tuż kolebka stoi...
W niej, jako dziecię, Nowy Rok się śmieje,
Obfity w wdzięki, urok i nadzieje,
W kwiateczki szczęścia skronie swoje stroi.
Na zwłokach jego suchych kwiatów zwoje —
To nasze zwiędłe nadzieje... niedole,
A na tych kwiatach, jak rosy kropelki,
Błyszczą łzy smutku i cierpień ból wielki!

Niech więc przepadnie rok stary na wieki,
Suche po zgonie zostawim powieki,
A na kołyskę zwróćmy nasze oczy
I narodzone powitajmy dziecię.

Niech pieśń weselna brzmi po całym świecie,
Bo się urodził Rok Nowy, uroczy,
Na skroniach jego świeżych kwiatów wieńce,
A temi kwiaty, to ludzkie nadzieje...
Na jego licu różane rumieńce,
W nich szczęście losów naszych promienieje.

Oby domowi naszemu jaśniało
W tym Nowym Roku samych pociech słońce,
Oby się wszystkim jak najlepiej działo!
Zwłaszcza Rodzice, ci nasi obrońce,
Przed zawistnemi i ludźmi i losy,
Niech czerpią siły z samych pociech zdroju,
Po tylu walkach niech Anioł pokoju,
Śle im balsam ukojenia rosy.


*





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Franciszek Mirandola.