Encyklopedja Kościelna/Flaviniacum
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Flaviniacum (Flavigny, czytaj Flawini), miasto w Burgundji, na górze położone i do djecezji Autun (ob.) należące. Miasto to ma dawne opactwo, znano pod nazwą Flaviniacum, monasterium Flariniacense. Powstało ono z połączenia dwóch klasztorów, z których jeden, poświęcony św. Piotrowi, założony był przez Klodoweusza I; drugi, mający za patrona ś. Praejectusa (s. Prix) bpa z Clermont i męczęnnika, założony był 722 r. przez Widrada (Wari), znanego tylko jako syna „Corbonis viri illustris.“ Widrad († 747) dla swego opactwa pozyskał zupełną exempcję, prawo używania infuły, pastorału i pierwszego głosu przy wyborze biskupa w Autun. Papież Jan VIII poświęcił 877 r. kościół klasztorny. F. przyłączone zostało do kongregacji maurynów. Był jeszcze inny klasztor Flaviniacum nazwany, leżący w okolicy Toul (in territorio Tullensi), i jako priorat podlegał opactwu St. Witona. Cf. SammarT. Gallia christiana, IV, 454. (Kerker). N.