Encyklopedja Kościelna/Felgenhauer Paweł
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Felgenhauer Paweł, entuzjasta protestancki w XVII w., był synem pastora w Putschwitz, w Czechach; uczył się medycyny, ale więcej niż medycyną, zajmował się on pisarstwem teologiczném i mystyczném (jak przekonywa długi katalog jego pism u Arnold’a, Kirchen — u. Ketzerhistorie, cz. 3 r. 5). Katolicy, luteranie i kalwiniści są, podług niego, zarówno niegodziwymi sekciarzami; pocieszał się tylko nadzieją tysiącletniego królestwa. Nie miał pretensji do widzeń, ale zapewniał, że podobnie jak Luter, jak św. Paweł i inni apostołowie, bezpośrednio od Boga otrzymał prawdę. Pko socynjanom dowodził, że Chrystus jest niestworzonym Synem Bożym, ale twierdził, że ciało jego jest z nieba. Rozróżniał troisty Najśw. Sakrament, ale w żadnym nie przyznawał rzeczywistej obecności J. Chrystusa. Głównym jego pism przedmiotem było rozdwojenie i niemoralność, panujące pomiędzy protestanckim i pastorami, których on bez miłosierdzia biczuje. Z Czech wygnany, przebywał czas jakiś w Niderlandach i w Saksonji, ale najdłużej w Bederkesa pod Bremą. Często bywał więziony. Um. prawdopodobnie wkrótce po 1659 r. N.
