Encyklopedja Kościelna/Ezaw
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ezaw, hcbr. Essaw (kosmaty, włosem pokryty), 70 Ἐσαῦ, Vulg. Esau, syn Izaaka i Rebeki, urodzony w 60 r. życia Izaaka (Gen. 25, 21—26). Rebeka przez długi czas była niepłodną, modlił się za nią Izaak, i poczęła dwoje bliźniąt, które już w żywocie matki jakoby zacięty bój prowadziły tak, iż ta żałować zaczęła swej prośby. W niepewności, co się z nią stanie, udała się po radę do Boga i otrzymała odpowiedź: „Dwa narody są w żywocie twoim i dwa ludy z żywota twego rozdzielą się; a jeden lud zwycięży drugi lud, i starszy będzie służył młodszemu.“ Porodziła następnie dwoje bliźniąt: pierwsze otrzymało imię Ezawa, z powodu źe było kosmatém, drugie — Jakóba (ob.). E. oddał się polowaniu i rolnictwu, z tego powodu był w łaskach u ojca, podczas gdy Jakób miał więcej względów u matki. Zdaje się jednak, że później i ojciec stał mu się niechętnym, bo żony Ezawowe, pochodzące z rodu hetejczyków „obraziły serce Izaaka i Rebeki“ (Gen. 26, 34. 35. cf. 27, 40), E. był pierworodnym, lecz prawo pierworodztwa (ob.) sprzedał Jakóbowi, za potrawę z soczewicy, i przysięgą tę sprzedaż potwierdził (Gen. 25, 27—34). Z początku lekceważył sobie ten krok (ib. w 34), lecz gdy Jakób, z pomocą matki, otrzymał pierwsze błogosławieństwo od umierającego ojca, Ezaw począł żałować i bratu poprzysiągł zemstę (Gen. 27, 1—41). Jakób ratował się ucieczką. Podczas 20-letniej jego w domu niebytności (ib. 31, 38. 4l) E. zamieszkał w górach Seïr i zapomniał swej urazy tak, że gdy Jakób wracał z Mezopotamji, on wyszedł na jego spotkanie, po bratersku go przywitał (ib. r. 32 i 33) i praw pierworodztwa więcej nie dochodził. Drugie imię Ezawa było Edom, a potomkowie jego nazywali się Edomitami, Idum ejczykami (ob. Edom), synami Seir (II Par. 25, 11. 14). X. W. K.
