Encyklopedja Kościelna/Ewa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ewa (hebr. hawah, życie, 70 Ευα), małżonka Adama (ob.). Kiedy Adam przywiedzionym do siebie stworzeniom nadał imiona, lecz między niemi nie znalazł odpowiedniej swojej naturze istoty, Pan Bóg zesłał na niego twardy sen, wyjął mu żebro, utworzył z niego kobietę i przywiódł ją Adamowi. Ujrzawszy ją, Adam rzekł: „Oto kość z kości mojej, oto ciało z ciała mego“, i nazwał ją iszszaη (Vulg. virago, Wujek, mężyna), ponieważ z męża (hebr. isz) wzięła początek (Gen. 2. 21—23. I Kor. 11, 8. 9). W tym pierwiastkowym stosunku zawiεra się nierozdzielność małżeństwa, które Chrystus przywrócił do pierwotnej czystości i wyniósł do godności sakramentu. Ewa, uwiedziona zwodniczemi słowy czarta, przemawiającego do niej przez węża, zerwała zakazany owoc, jadła i męża do przekroczenia zakazu Bożego skłoniła. Pan Bóg przeto zapowiedział jej, że w boleściach rodzić i pod panowaniem męża zostawać będzie; wprzód jednakże, w słowach wyrzeczonych do węża, wskazał na niewiastę, która będzie początkiem zbawienia, bo od niej pochodzić będzie Ten, który zetrze głowę węża. Racjonaliści nietylko opowiadanie to mają za symboliczne, ale jeszcze widzą jakąś sprzeczność między Gen. 1, 27 i Gen. 2, 7.. jakoby w pierwszém miejscu autor opowiadał o jednoczesnén stworzeniu Adama i Ewy, a w drugiém o stworzeniu Adama przed Ewą (Schenkel, Bibel.-Lexik. art. Eva). Lecz sprzeczność takowa jest umyślnie upatrywaną: w pierwszém bowiem miejscu tekst opowiada w streszczeniu tylko historję stworzenia pierwszych ludzi (mascuhm et feminam creavit eos), a w drugiém szczegółowo. Ob. także rozprawę o różnych wykładach słów Gen. 4, 1. t. j. czy Ewa przy urodzeniu Kaina miała go za Mesjasza? w Reinke, Beiträge, t. IV n. 6. (Hille).
