Encyklopedja Kościelna/Ermold
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ermold, v. Hermold (Ermoldus Nigellus), rodem z Akwitanji, zak. św. Bened., według Muratori’ego (w przedmowie do wydania jego dzieł) ma być tym samym, co Ermenaldus, opat z Aniany. † po r. 834. Popadłszy w niełaskę u Ludwika Pobożnego (824) i wygnany do Strasburga, E. na wygnaniu ułożył (ok. 826) elegijnym metrem poemat De rebus gestis Ludovici imperatoris, aby sobie zjednać powrót do łaski cesarskiej. Opisuje tu w 4ch księgach dzieje Ludwika od r. 781—826. W wydaniach nosi ten utwór tytuł następujący; In honorem Hludovici, Christianissimi Caesaris Augusti, Ermoldi Nigelli elegiaci carminit lib. I—IV. Poematu tego pod względem formy wartość prawie żadna; co do treści mała. Całość pierwszy raz dał poznać Muratori (Scriptores rer. ital. v. II p. II), na ostatku Pertz (Monum. Germ. II 467), który też dodał 2 poprzednio nieznane tegoż rodzaju, co poprzedni, wiersze Ermolda: In laudem Pipini elegia I—II. Migne (Patrol. lat. t. 105) powtórzył wydanie Pertz’a. Na niemiecki język przełożył te wiersze Pfund w Gesclichtschreiber d. dent. Vorzeit. (rok IX t. III Berlin 1856). X. W. K.
