Encyklopedja Kościelna/Engel Ludwik
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Engel Ludwik, benedyktyn klasztoru Mölk, w niższej Austrji, potomek znakomitej rodziny, ur. w zamku Wagram, w wyższej Austrji. R. 1654 wykonał śluby zakonne w wymienionym wyżej klasztorze. Opat, oceniając wyższe zdolności młodego zakonnika, wysłał go na uniwersytet do Salzburga. R. 1657 napisał rozprawę na stopień doktora obojga praw; r. 1658 wyświęcony na kapłana, r. 1659 mianowany został w Salzburgu profesorem prawa kanonicznego i radcą kościelnym arcybpa. R. 1669 jednogłośnie wybrany na prokanclerza uniwersytetu, był nim do r. 1674; w tym czasie powołano go do klasztoru. Opat stary i słabowity, pragnął zrezygnować opactwo na rzecz E., chciał go więc zapoznać z członkami kapituły. Przeznaczył mu na mieszkanie dom w wiosce Grollenberg, należącej do klasztoru, w którym E. miał oczekiwać na swój wybór, lecz umarł wprzód (1674 r.), nim opat zrezygnował. Dzieła zostawił następujące: Manuale parochorum; Privilegia monasteriorum; Bibtiotheca mellicensis; Collegium universi juris canonici, jurta triplex juris objectum, personas, res et actiones partitum; ostatnie to dzieło przeszło przez 50 lat było podręcznikiem wszystkich uniwersytetów niemieckich, doczekało się 15 wydań od r. 1681 do 1770. (Welte). X. W. M.
