Encyklopedja Kościelna/Alfons I król portugalski
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alfons I, król portugalski, idąc za pojęciami średnich wieków, o źródle i początku władzy, wyrobił sobie papiezkie pozwolenie na przyjęcie korony królewskiej. Jego ojciec Henryk, książę burgundzki, ożenił się z córką Alfonsa VI, króla Leonu i Kastylji i jako posag otrzymał w lenność zachodnią część półwyspu, niedawno na Maurach odzyskaną, pod nazwą hrabstwa Portugalskiego. W 1128 młody Alfons objął sam rządy hrabstwa (jego ojciec um. jeszcze 1112 r.), w zupełnej niezależności od korony kastylskiej. Królem ogłoszony został przez swoich lenników po świetném zwycięztwie, odniesioném w sławnej bitwie pod Ourique (26 Lipca 1139), nad potężném wojskiem Maurów. Sam Alfons utrzymywał, że zjawisko niebieskie ukazało mu się przed bitwą i zaleciło przyjąć godność królewską. Napróżno Kastylja sprzeciwiała się temu wywyższeniu hrabiego Portugalji: Papież Innocenty II przyznał Alfonsowi tytuł królewski r. 1142; w następnym zaś roku, na sejmie w Lamego, arcyb. Bragancji ukoronował go na króla. Alfons uznał się za lennika Stolicy Apostolskiej i zobowiązał się płacić daninę. Portugalja jego mieczem znacznie rozszerzyła swe granice. Alfons przez całe życie był gorliwym obrońcą i opiekunem Kościoła i założył rycerski zakon Aviz w Koimbrze. Um. 1185 r. J. N.
