Encyklopedja Kościelna/Adiaforyci
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Adiaforyci, jest to nazwa przeciwników dekretu Karola V, znanego pod nazwą Augsburgskiego Interim (ob.), którzy jednak nie zupełnie zaprotestowali, ale w pierwszej części przyjęli to postanowienie, mianowicie w rzeczach, które uznali za obojętne (adiafora), a do których zaliczali nietylko obrzędy kościelne i ceremonje, jak zatrzymanie naczyń świętych, świec woskowych, śpiewów łacińskich, komży, ubioru mszalnego i brewiarza, ale nadto sakramenta Bierzmowania, Ostatniego namaszczenia, Pokuty (spowiedzi usznej), mszy i czci świętych. Na ich czele stanął Maurycy, elektor saski, jako protektor świecki, a z duchownych Melanchton Filip, Paweł Eber, Jan Bugenhagen, Jerzy Major, profesorowie wittenberscy, i lipski superintendent Jan Pfefinger. Żarliwi protestanci, z Flacjuszem na czele, nie przyjęli ich konkluzji, którą z przekąsem nazwali lipskiém Interim ponieważ uchwaloną była na lipskim zjezdzie stanów saskich i teologów (22 Grud. 1548).
