Ekloga I (Wergiliusz, tłum. Lipiński)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Bukoliki |
Pochodzenie | Obraz literatury powszechnej |
Redaktor | Piotr Chmielowski, Edward Grabowski |
Data wydania | 1895 |
Wydawnictwo | Teodor Paprocki i S-ka |
Druk | Drukarnia Związkowa w Krakowie |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Tłumacz | Józef Lipiński |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
C) Bukoliki.
Po bitwie filipińskiej, Oktawiusz Cezar zwycięsca, na ukaranie przywiązanych do strony Kasyusza i Brutusa miast, a między niemi Kremony, role ich zasłużonym żołnierzom podzielić rozkazał. Pola mantuańskie, sąsiedzkie Kremony, popadły temuż losowi. Wergiliusz za wstawieniem się Mecenasa otrzymał powrócenie łanów ojcu swemu. W osobie Melibeusza, który wychodzi z dziedziny i spotyka spokojnego wśród powszechnej klęski Tytyra, wystawia nieszczęśliwych Mantuańczyków: a ojca swojego w osobie Tytyra.
Melibeus. Tytyrze! pod bukowym spoczywając cieniem Tytyr. Cóż czynić? ni mi wolność tu sprzyjała droga, (Józef Lipiński).
|
