Do pani na Korczewie (1934)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Cyprian Kamil Norwid
Tytuł Do pani na Korczewie
Pochodzenie Dzieła Cyprjana Norwida
Redaktor Tadeusz Pini
Wydawca Spółka Wydawnicza „Parnas Polski”
Data wyd. 1934
Druk W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
DO PANI NA KORCZEWIE[1].
1.

Jest sztuka jedna, co jak słońce w niebie
Świeci nad wiekiem:
Mieć moc pocieszać, moc zasmucać siebie,
A być człowiekiem!

2.

Trudna, bo mistrzem jest tylko ten, który
Odszedł daleko:
By kiedyś wrócił na obłokach, zgóry,
Światłości rzeką.

3.

Uczeń podrzędny, i ja w tej trudności
Udział mój wziąłem,
I nieraz w marmur tnę rzeczywistości
Z Michał-Aniołem.

4.

I oto — cieszę się — że, jedną ręką
Dotknąwszy tronu,
Czułem, jak wielką trzy korony męką
Zacnemu łonu!

5.

Gdy drugą ręką nieraz gnany wiatrem
Łachman mię witał —
Skąd w życiu wszystko, co już teatrem,
Jakbym przeczytał!

6.

Dlatego panię, innemi drogami
Tamże zabiegła,
Spostrzegło serce me, prawie ze łzami
Oko spostrzegło.

7.

Bo suknia pani jest z tegoż zakonu
Domowej przędzy;
Bogactwo dało ci znać nędzę tronu,
Serce tron nędzy.

8.

I stoi klasztor nasz na podwalinach
Po ludzku boskich,
Które po bosku są ludzkiemi w czynach
Tradycyj włoskich.

9.

Bo z starej Padwy i z Bolonji małéj,
Z Rzymu ogromów,
Przenieśli ojce wiecznej odłam skały
W posadę domów.

10.

I zbudowali ten gmach, gdzie kolumny
Są charaktery,
A każdy sam jest i, że sam, to dumny
Król swojej sfery.

11.

I nie tak szczęsny on, jak serafowie,
Lecz pobłażliwy;
I święty nie jest, bo hełm ma na głowie,
Miecz w ręku krzywy.

12.

I każdy filar tylko jest lennikiem
Bogu praktycznym,
Pilaster[2] każdy jest tylko setnikiem
Ewangelicznym.

13.

Niewiasta każda do Saby[3] podobna
Lub do Debory:[4]
Stopa jej mocna, i ręka mniej drobna —
Umysł nie chory.

14.

Lecz klasztor taki w obłoki nie wzięci,
Bo, ledwo wstanie,
Wraz go rączkami zatrzymają dzieci,
Jak znaną panię. —

15.

Ta rąbek sukni tam i owdzie zszarga
Nędznych barłogiem,
A czasu swego powie o niej Skarga,
Że żyła z Bogiem.





  1. Joanna marszałkowa Kuczyńska (1812—1888).
  2. pilaster (franc.) — filar czworograniasty, wpuszczony przynajmniej do polowy w mur, a służący za podporę lub ozdoby.
  3. Saba, legendarna królowa etjopska, która miała odwiedzić Salomona w Jerozolimie.
  4. Debora (po hebr. «pszczoła»), wieszczka izraelska, która nawoływała do walki z nieprzyjaciółmi (Ks. Sędziów 5).





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Cyprian Kamil Norwid.