Do jednego mnicha kaznodzieje

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Melchior Pudłowski
Tytuł	Do jednego mnicha kaznodzieje
Pochodzenie	Fraszek Księga Piérwsza
Redaktor	Teodor Wierzbowski
Wydawca	Biblioteka Zapomnianych Poetów i Prozaików Polskich
Data wyd.	1898
Druk	K. Kowalewski
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała Fraszek Księga P.; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Całe Pisma; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

145. Do jednego mnicha kaznodzieje.

Wadzą-ć nasze kołnierze, wadzą-ć obercuchy,
Wadzą-ć czuby tureckie i wilcze kożuchy,
Wadzi-ć nasz bót kowany, rzezane trzewiki,
Zkąd nas błazny nazywasz i chrzcisz nas stańczyki,
Jakoby kołnierz winien, albo ploderuzy, 5
Gdy kto źle się sprawuje, załawia na guzy,
Albo żeby pstry kabat był przyczyną złego:
Aż mi się cknie, słuchając kazania twojego.
Zaż też kapica winna, kiedy owo mnicha
Zajmą u sosnowego po grzbiecie kielicha? 10
Mym zdaniem, że nie kaptur, lecz ten, co w nim chodzi,
Minąwszy swą powinność, i wszeteczność płodzi.
Także-ć kołnierz nie winien, kiedy usarz błądzi,
Jako i kaptur, gdy się też mnich źle w nim rządzi.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Melchior Pudłowski, Teodor Wierzbowski.