Co kazał babę Woytowi w rzyć całować

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Mikołaj Rej
Tytuł Co kazał babę Woytowi w rzyć całować
Pochodzenie „Figliki“
wydanie z r. 1574
Wydawca Wiktor Wittyg
Data wyd. reprint 1905
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
 

Co kazał bábę Woytowi w rzyć cáłowáć.

CHłop niegdy od gromády, pilnie coś ſpráwował,
Woyt co inſzego mowiąc, nie go nie pilnował.
A chłop ſtoiąc iął báiáć, iż Wroná ná Swini,
Jecháłá áż do rzeki, á bábá zá nimi.
Więc Swiniá przepłynęłá, Wroná przeleciáłá,
Potym umilkł, á Woyt rzekł, bábá coż dziáłáłá:
Chłop rzekł, gdy nie ſłuchacie, tedy rzekłá bábá,
Cáłuycieſz mię wſzyſcy w rzyć, będę temu rádá.



 

Co kazał babę Woytowi w rzyć całować.

CHłop niegdy od gromady, pilnie coś sprawował,
Woyt co inszego mowiąc, nie go nie pilnował.
A chłop stoiąc iął baiać, iż Wrona na Swini,
Jechała aż do rzeki, a baba za nimi.
Więc Swinia przepłynęła, Wrona przeleciała,
Potym umilkł, a Woyt rzekł, baba coż działała:
Chłop rzekł, gdy nie słuchacie, tedy rzekła baba,
Całuyciesz mię wszyscy w rzyć, będę temu rada.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.