Chór pszczół Lamentujących
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Chór pszczół Lamentujących |
Pochodzenie | Poezye Studenta Tom I |
Wydawca | F. A. Brockhaus |
Data wyd. | 1863 |
Miejsce wyd. | Lipsk |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tom I |
Indeks stron |
CHÓR PSZCZÓŁ LAMENTUJĄCYCH.
O biedneż my! o biedneż my!
Ul nasz rozbity! Matka zgładzona!
Zamki zwalone! praca stracona!
My miód nosiły i wiosnę i lato
A dym zatruty nam oddano za to!
O biedneż my! o biedneż my!
Jedne oddały i życie z żądłami!
Drugie posnęły w dymie śmierci snami,
A nas wygnańców garstka uleciała
I gnie gdzieś marnie, smutna i zgłodniała —
O biedneż my ! o biedneż my!
Tak głośnym płaczem pracownice pszczoły
Opłakiwały ul rozbity srogo,
I ulatując z brzękiem po nad zioły
Błędną w rozpaczy uchodziły drogę —
I każde ziółko rosą zapłakało,
I każde ptaszę smutno zaśpiewało,
Liść każdy szmerem żałować je umiał —
Tylko tych głosów — człowiek nie rozumiał—
1856.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.