Bolesne strony erotycznego życia kobiety/Aforyzmy o miłości

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Adolf Klęsk
Tytuł Bolesne strony erotycznego życia kobiety
Podtytuł Bolesne strony płciowego życia kobiety
Wydawca Ars Medica
Data wyd. 1930
Druk Drukarnia Vernaya Sp. Akc.
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


AFORYZMY O MIŁOŚCI
MANTEGAZZA: Mężczyzna chce być kochanym — kobieta chce zaś kochać.
Mężczyzna w miłości swej jest więcej zwierzęciem jak człowiekiem, kobieta zaś więcej aniołem jak człowiekiem (Fizjologja miłości).
MONTESQUIEU: Kobieta jest całe życie przyjemnem dzieckiem.
ROUSSEAU: Kobieta jest przedmiotem zachwytu mężczyzn.
LAMENAIS: Kobieta jest maszyną do uśmiechania się.
Małżeństwo jest zbiorem obopólnych ustępstw.
Kobiety cenią u mężczyzn dyskrecję, bo dobrze wiedzą, jak trudno im samem przychodzi milczeć.
BOURGET: Miłość u ludzi bogatych jest nieraz tylko jednym zbytkiem więcej.
Ludzie lubią, gdy się nienawidzi tych osób, których i oni nie lubią, zato są mniej zadowoleni, gdy podobają się nam ich ideały.
GYP: Kobieta zapytana dokąd idzie, odpowiada nieraz skąd wróciła.
SOKRATES: Czy się kto ożeni, czy nie ożeni, to i tak tego potem żałować będzie.
WEININGER: Im gwałtowniej jakaś kobieta mówi o swym wstręcie do seksualizmu, tem bardziej jest w głębi o nim przekonana, tem silniej odzywa się w niej natura zmysłowa, którą chce przez puste słowa zagłuszyć.
Mężczyźni dzielą się na dwie kategorje: jedni gardzą kobietą, a drudzy nigdy głębiej się nad nią nie zastanowili (Płeć i charakter).
NIETZSCHE: Dobroć w kobiecie jest pewną formą zwyrodnienia!
PERSKIE przysłowie mówi: Dusza ma dwie trucizny: wino i piękną kobietę.
MANTEGAZZA: Kobieta kocha więcej sercem, mężczyzna więcej zmysłami.
Kobieta nie wierzy często w miłość mężczyzny i mówi: ty mnie kochasz mniej jak ja ciebie, żebyś mnie choć połowę tak kochał, jak ja kocham ciebie!
Wielu mężczyzn zawdzięcza swe szczęście do kobiet temu, że gardzą niemi.
Kobieta mająca ładne zęby ciągle się śmieje, a mająca ładne ręce, ciągle gestykuluje.
LA ROCHEFOUCAULT, który miał wielkie szczęście w miłości, powiedział jednak w końcu: Niestety, miłość spotykałem w życiu tylko w romansach i literaturze.
GEORGE SAND: Pieszczoty bez miłości mają w sobie coś ordynarnego.
Trzeba kochać, albo całą duszą, albo ze wszystkiego zrezygnować.
MANTEGAZZA: Na sto młodych kobiet złodziejek dziewięćdziesiąt pięć kradnie dlatego, by móc zrobić z tego prezent dla kochanka.
Dr. ŚWITALSKA: Bardzo często przyczyną rozdźwięku seksualnego w małżeństwie jest fakt, że mężczyźnie wystarcza sam akt bez podkładu uczuciowego, podczas gdy kobieta wkłada w stosunek swój do mężczyzny dużą ilość sentymentu.
U naszych prababek udawanie obojętności uchodziło za dobrą manierę i za jedną z metod kokieterji.
Zdrady kobiet bardzo często wynikają z pogoni ich uczuciowej organizacji za objawami tkliwości i czułości, którą dać im może łatwiej „przyjaciel“ odgrodzony od prozy życia codziennego w przeciwieństwie do męża.
W każdem nowoczesnem małżeństwie kobieta powinna starać się być człowiekiem indywidualnym, reprezentować jednocześnie matkę i kochankę.
Powodem, łamiącym często urok życia małżeńskiego jest brak pogody u żony w stosunku do codziennych drobnych życiowych przykrości i kłopotów. Robienie awantur staje się u wielu nałogiem.
Kobieta w okresie menstruacji często bez żadnego powodu ma żal lub pretensje do osób najbardziej je kochających.
Każda kulturalna kobieta powinna zawsze dbać o swe zdrowie i swój estetyczny wygląd zewnętrzny.
Niestety często kobiety po wydaniu na świat dzieci stają się, jak się to mówi, „bez pretensji“, zasklepiając się tylko w swej miłości do dzieci i nie widząc poza niemi nawet swego męża.
BYRON: Kobieta powinna być o tyle inteligentna, by zrozumiała mężczyznę, ale nie tak inteligentna, żeby go ciągle krytykowała.
ROUSSEAU: Kobieta śmieje się, kiedy może, a płacze, kiedy chce.
MANTEGAZZA: W swojej fizjologji kobiety przytacza zdanie pewnego Don Juana:

Na matkę i córkę wybrałbym angielkę
Na siostrę tylko niemkę,
Na kochankę francuskę lub rosjankę,
Na małżonkę włoszkę lub hiszpankę.

Na pochwałę trzeba dodać, że sam był włochem.
KLĘSK: Kobiety pragną widzieć w mężczyźnie wytworną elegancję, dobre ułożenie, ale gdy zobaczą że zwraca on zbyt wielką uwagę na siebie, przestaje on im się podobać.
Piękność mężczyzny nie jest zupełnie konieczna dla kobiet. Owszem w mężczyźnie pięknym wyradza się nieraz próżność i dbanie o swój wygląd, przez co zatraca męzkość i przestaje działać na kobiety.
KARIN MICHAELIS: Jeżeli dwoje ludzi tak fizycznie jak moralnie nic już nie łączy ze sobą, to powinni choćby dla przyzwoitości się rozejść.
Jedynie miłość kobiety zdolna jest podnieść mężczyznę duchowo i natchnąć go do twórczej pracy.
Do małżeństwa trzeba mieć talent.
Należałoby wprowadzić małżeństwa na próbę, naturalnie przytem o zapłodnieniu mowy by być nie mogło.
Gdyby ludzie w małżeństwie mieli ciągle być ze sobą jak dwa rękawy sukni, byłby Pan Bóg stwarzał ich parami.
Małżeństwa, które widywałam, składały się zawsze albo z dwojga ludzi zawzięcie ze sobą walczących, albo ze zwycięzcy i pokonanego.
JUNG: Miłość nie uświęcona prawnie jest w naszych pojęciach niemoralna bez względu na to, czy zachodzi między ludźmi dobrej opinji czy łotrami!
Obecna moralność płciowa jest bardzo jeszcze barbarzyńska i nie postępowa, gdyż zwraca tylko uwagę na sam fakt seksualny, a nie na duszę ludzi i motywy ich działania.
Wielu ludzi twierdzi, że żaden erotyczny konflikt w nich nie istnieje, bo nie mają zupełnie w sobie seksualności, a tymczasem istnieje ona w nich ale pod zmienioną postacią, naprzykład jakichś nerwic.
POLA NEGRI: Kobieta nie powinna być głupią samiczką, ale człowiekiem, z którym mężczyzna mógłby obcować jak z przyjacielem. Jeżeli walczyłyśmy o równouprawnienie, to nie na to, by być hurysami z haremu. Samiczka-kobieta podobać się może godzinę, noc, ewentualnie kilka nocy, zato kobieta-człowiek podobać się będzie zawsze godnemu siebie mężczyźnie.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adolf Klęsk.