Bajki i przypowieści (1856)/Kot i kogut
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Bajki i przypowieści |
| Wydawca | Kazimierz Józef Turowski |
| Data wyd. | 1856 |
| Druk | Karol Pollak |
| Miejsce wyd. | Sanok |
| Indeks stron | |
Kot sprawiedliwy koguta dławił
Za to, iż się czynami zbyt złemi osławił;
A te czyny były takie:
Budził zwierzęta wszelakie,
A budzić się niegodzi,
Sen przerwany zdrowiu szkodzi.
Małżeńskiej wiary koty wielbiciele,
On miał żon wiele: —
A co gorzej, nieprzykładnie,
Szkaradnie,
Bez względu na pokrewieństwa
Wchodził w małżeństwa.
Dławiącemu,
Jak mógł, rzekł po swojemu
Dławny:
Sędzio sławny!
Przykładny kocie!
Wiem ja o twojej żarliwej cnocie,
I kiedy się jej dziwię,
Pozwól, niech się też usprawiedliwię.
Mój ród jeżli rozpładzam,
Ludziom przeto dogadzam.
Piejąc budzę do pracy,
I majętni i żebracy
Dla tego mnie chowają. —
Na tobie się nie znają,
Rzekł kot, a że ja głodny,
Więc ty życia niegodny.