Ach! biada, biada mnie Herodowi (1904)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Ach! biada, biada mnie Herodowi |
| Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
| Redaktor | Karol Miarka |
| Wydawca | Karol Miarka |
| Data wyd. | 1904 |
| Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały dział I |
| Indeks stron | |
KOLĘDA 2.
Ach! biada, biada mnie Herodowi, * Utrapionemu wielce królowi: * Żem jakiemu czasowi złemu, * Popadł kłopotowi. Doszła mnie jakaś dziwna nowina, * Mojej żałości wielka przyczyna, * Pojawiła się, narodziła się, * Przedziwna Dziecina. Rozmaicie to różni udają, * Czyli to prawda, czyli też bają: * Że ma królować, Żydom panować, * Tak mi powiadają. Ach! biada, biada mnie Herodowi, * Utrapionemu wielce królowi: * Wierna czeladzi, czynić nie wadzi, * Co ku kłopotowi. Tę teraz wierność ukażcie swoję, * Słudzy, dworzanie, żołnierstwo moje, * Bierzcie broń w ręce, pałasze, miecze, * Niechaj się nie boję. Na koń co prędzej wszyscy wsiadajcie, * A do Betleem miasta biegajcie: * Tam dla jednego Dzieciątka małego, * Wszystkie wycinajcie. Ach! biada, biada mnie Herodowi, * Utrapionemu wielce królowi: * Wierna czeladzi, czynić nie wadzi, * Co ku kłopotowi.
|
