Źli, gdy sie wadzą, dobrym pokój dadzą

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Źli, gdy sie wadzą, dobrym pokój dadzą
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron
›››

202. Źli, gdy sie wadzą, dobrym pokój dadzą.

 Jastrząbowie gdy sie zwadzili,
Upornie walkę toczyli,
Zawżdy się z sobą bijali,
Inym ptakom pokój dali.
 Gołębie, gdy to widzieli,        5
Lutość nad ich szkodą mieli:
Swe poały do nich posłali.
Azaby je pojednali.
 Owa, gdy się zgoda zamula,
A wszędy walka przestała,        10
Szkody sobie oprawili,
Przyjacielmi zaś sobie byli.
 A wszakoż więc ona zgoda
Inym ptakom była szkoda,
Bo spiknąwszy się, jastrzębie        15
Zawżdy marzyli gołębie,
 Którzy pozdno żałowali:
„Szalenieśmy udziałali,
„Żeśmy złe ptaki zmierzyli
„A sobie śmierć nastroili“.        20
 Siej niezgody miedzy złymi,
A nie chciej mieć składu z nimi!
Pókiciem się sami jedzą,
Póty dobrym pokój dadzą.









 Abstemius 96 De accipitribus inter se inimicis, quos columbae pacaverunt. — FE (142) O walczenia jastrzębów między sobą.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Źli,_gdy_sie_wadzą,_dobrym_pokój_dadzą&oldid=3193536”