Świéci miesiąc na niebie

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Świéci miesiąc na niebie
Podtytuł	456. z p. Lublinieckiego
Rozdział	Pieśni rozmaitéj treści a. poważne
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[227]

456.^[1]

z p. Lublinieckiego.

Świéci miesiąc na niebie:
Puść mnie, dziócho, do ciebie. —
Jakże ja cię puścić mam?
Jam służebna a tyś pan. —
A po czémżeś mnie poznała?
Poznałam cię po mowie
I czapeczce na głowie. —

Ach, jakci ją pochwycił,
Bory, lasy trzeszczały,
Z drzewin wiérzchy leciały!
Zaniósłci ją przed piekło,
Zapukał się w średnie okno:
Otwórzcież mi, hultaje,
Ja niewierną wam daję.

1. Od P. Lompy. Porównać: Konopki P. l. kr. str. 116.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.